Drie maanden geleden is een groep asielzoekers naar Kollum overgebracht. Zij verblijven in een voormalige school. In de Goede Week voor Pasen waren enkele van hen bij mij in de kerkdienst. Op Goede Vrijdag zaten we in een bijna donkere kerk waarin het lijdensverhaal klonk.
Vluchtelingen weten wat lijden is. Ook hun kinderen weten dat. Om hier te kunnen komen, hebben ze een lange lijdensweg moeten doormaken. Moed moet je hebben om alles in het land waar je geboren bent achter te laten en op weg te gaan. Het hoogst noodzakelijke kun je meenemen, maar niet altijd het meest noodzakelijke: de mensen die je liefhebt. Op Paasmorgen heetten we hen in het Arabisch, Spaans, Engels, Nederlands en Fries welkom. Sindsdien doen we dit iedere zondag.
Woonkamer
Deze mensen zijn op dinsdagochtend ook van harte welkom in de Woonkamer. Een ochtend waarop de deuren van de kerk openstaan en iedereen die graag even met anderen samen wil zijn van harte welkom is. Koffie en thee staan klaar en er zijn mensen met wie je in gesprek kunt. Op een van de ochtenden waren er bloemisten uitgenodigd en mocht iedereen een bloemstukje maken. Vrouwen uit de school kwamen en met behulp van Google Translate kon er gecommuniceerd worden. Het was een prachtige en gezellige ochtend.
Gastvrijheid
Ook Abraham wist wat het was om weg te trekken uit het land waar hij woonde en werkte. Hij ging op aanraden van God. Toen Abraham samen met zijn vrouw Sara onderweg was en voor zijn tent zat, kwamen er onverwachts drie mannen langslopen. Abraham nodigde hen gastvrij uit. Sara bakte brood en Abraham zette zijn gasten boter en melk, gebraden vlees en brood voor. Na de maaltijd bleken het boodschappers van God te zijn!
Even verderop in de Bijbel lezen we wijze woorden: “Houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen.” Over presentie gesproken …
Ellen Peersmann is predikant van de Protestantse Gemeente te Kollum en voorzitter van de Classis Fryslân
